Στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ωρωπού λειτουργούν τα εξής Μουσεία:
Λαογραφικό Μουσείο Σκάλας Ωρωπού
 |
Πρόκειται για ένα θησαυρό ανεκτίμητης αξίας που επιτέλους βγήκε στο φως και βρήκε το δικό του σπίτι. Κειμήλια μιας άλλης εποχής για να μας θυμίζουν τη δύσκολη ζωή των προγενέστερων γενεών. Ένας χώρος όπου οι επόμενες γενιές αλλά και οι επισκέπτες του Ωρωπού, θα μπορούν να επισκέπτονται και να θαυμάζουν τα εκθέματα.
Η Λαογραφική Στέγη χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα όσα, κατά βάση, ήταν και τα δωμάτια των παλιών σπιτιών. Την τραπεζαρία, το σαλόνι, την κουζίνα και το υπνοδωμάτιο. Στο χώρο του υπνοδωματίου υπάρχει ο αργαλειός, ενώ σε μια γωνιά φιλοξενούνται και εργαλεία παλιών επαγγελμάτων που σήμερα έχουν εκλείψει.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει και να θαυμάσει όλα τα οικιακά αντικείμενα, το ρουχισμό της εποχής αλλά και τα έπιπλα τοποθετημένα με αξιοζήλευτη ακρίβεια και τάξη, καθώς την επιμέλεια της συγκρότησης της Λαογραφικής Στέγης είχε η Επιμελήτρια κα Πελαγία Οικονομίδη, η οποία έχει τεράστια εμπειρία από ανάλογες δουλειές της.
Ανοιχτά κάθε Κυριακή από 10:30 έως 12:30 μ.μ.
Τρόπος επικοινωνίας για επισκέψεις είναι η επίσκεψη στη σελίδα του Πολιτιστικού συλλόγου Σκάλας Ωρωπού στο facebook ή στο 6970848013 κα Βλάχου Βάσω
Λαογραφικό Μουσείο Παλατιανών Ωρωπού
Ένα μουσείο που τον πλούτο του δεν τον ορίζει ο αριθμός των εκθεμάτων και η υλική τους αξία αλλά η τεράστια συναισθηματική αξία που κουβαλάει το καθένα από αυτά.
Τα εκθέματα που περιλαμβάνει σήμερα το Μουσείο συλλέχθηκαν στο διάβα του χρόνου από τον Πολιτιστικό Όμιλο Νέων Παλατίων χάρη στην προσωπική προσπάθεια που κατέβαλλαν τόσο ο Πρόεδρος του Ομίλου κ. Θεόφιλος Μηλιόγλου, όσο και τα μέλη του. Επί σειρά ετών οι προσφυγικές «μαρτυρίες» βρίσκονταν στον χώρο όπου στεγάζονται τα γραφεία του Ομίλου με το όραμα κάποια στιγμή να παρουσιαστούν και στο ευρύ κοινό.
- 2295 034739
- politistikos.neapalatia@gmail.com
ΜΟΥΣΕΙΟ ΖΥΓΟΜΑΛΑ ΑΥΛΩΝΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1937 με πρωτοβουλία της Λουκίας Ζυγομαλά (1866-1947) και λειτούργησε εξαρχής στον εκθεσιακό χώρο που προστέθηκε γι αυτόν το σκοπό στην εξοχική κατοικία της οικογενείας Ζυγομαλά. Η επανέκθεση έγινε το 1990-1990 και τα εγκαίνια τον Ιούλιο του 1991. Το Μουσείο διοικείται από Επιτροπή και λειτουργεί υπό την εποπτεία της Διεύθυνσης Λαϊκού Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού.
Μετά την επανέκθεσή του έχει την εξής μορφή:
Δημιουργήθηκαν από ειδική ομάδα εργασίας πέντε εκθετικές επιφάνειες μέσα σε τρεις αυτόνομες προθήκες, όπου η ταυτόχρονη συνύπαρξη αυθεντικού εξαρτήματος της παραδοσιακής φορεσιάς, πλαισιωμένων σχεδίων και δειγμάτων και νεωτέρων κεντημάτων που φέρουν πλέον το μοτίβο ειδικά τροποποιημένο, μιλά σαφέστατα για τα στάδια αναπαραγωγής. Σε κάθε επιφάνεια παρουσιάζεται ένα μόνο μοτίβο και οι παραλλαγές του. Σε δύο ακόμα προθήκες εκτίθενται πολλά κεντήματα των σχολών.
Σε χαμηλό βάθρο, στο βάθος του εκθεσιακού χώρου, η παρουσίαση υλικών τεκμηρίων συναφών με τη λειτουργία των σχολών, όπως του λογότυπου της εταιρείας, της σφραγίδας τετραδίων παραγγελιών, βιβλίων εσόδων-εξόδων, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (ένα είδος copyright) για τα σχέδια της εποχής, εργαλείων της κεντητικής τέχνης (στάμπα, τελάρο) παραπέμπει τον επισκέπτη στο χώρο και το χρόνο της δραστηριότητας της κοινοπραξίας.
Σε δεύτερο βάθρο, στην κάθετη προέκταση του εκθεσιακού χώρου, εκτίθενται τα τρισδιάστατα αντικείμενα, όπως έπιπλα με κεντητές στόφες, αμπαζούρ κ.ά. Σε μια συμβολική αναπαράσταση του περιπτέρου της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Έκθεση Διακοσμητικών Τεχνών του Παρισιού, το 1925, προβάλλονται τα είδη που διακρίθηκαν και απέσπασαν βραβεία.
Στο χώρο της καθεαυτής κατοικίας στήθηκαν επιλεγμένα κομμάτια της οικοσκευής, μικροαντικείμενα, οικογενειακές φωτογραφίες και πορτραίτα, σε μία προσπάθεια παρουσίασης της κατοικίας μέσα στην οποία έζησε περισσότερα από 20 χρόνια η "καλή κυρά τoυ Αυλώνα".
Πρόκειται για τον καρπό της ζωής και του έργου της Λουκίας Ζυγομαλά. Μετά το θάνατο του γιού της, Ανδρέα, που σκοτώθηκε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον βορειοηπειρωτικό αγώνα, η Λουκία Ζυγομαλά αφιερώθηκε στην αναγέννηση και διάδοση της κεντητικής τέχνης προσφέροντας έτσι εργασία σε γυναίκες σε σχολές που η ίδια ίδρυσε με δαπάνες της σε διάφορα χωριά της Αττικής. Μετά το θάνατό της το Μουσείο, περιήλθε, σύμφωνα με τη διαθήκη της, στο Κράτος και έκτοτε παρέμεινε κατά περιόδους ανοικτό για το κοινό.
Σήμερα, η κατοικία και ο εκθεσιακός χώρος συναποτελούν ένα Μουσείο, που φιλοξενεί την οικοσκευή και τη συλλογή κεντημάτων της ιδρύτριας.
Ώρες Λειτουργίας:
Χειμερινό:Από 1η Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου 2010:
08:30-15:00
Θερινό:Από 1η Απριλίου έως 31 Οκτώβριου:
Τηλέφωνο: +30 22950-42012 και 22950-41096
